✈Wyleciałam sama do Norwegii w gimnazjum!😱 - Czyli o tym, że projekty są fajne.

Hej kochani!

Ostatnio tak mi się jakoś zabrało na wspomnienia więc postanowiłam odpalić starego laptopa i pooglądać zdjęcia. Wspomnienia zaniosły mnie do pierwszej klasy gimnazjum, która była u mnie dość przełomowa, wybuchowa i ogółem... działo się sporo. Jednakże jakby patrzeć na te pozytywne aspekty - głównie przychodzą mi na myśl podróże. Był to rok szkolny bodajże 2013/14 gdy pierwszy raz poleciałam samolotem! Spełniło się wtedy jedno z moich małych marzeń. Najpierw poleciałam z rodziną w ferie na Fuerteventurę (myślę, że też zrobię memory posta), a później pod koniec roku...leciałam bez nich do Bergen?!

Nie chciało w domu siedzieć mi się :O

W pierwszej gimnazjum, gdzie jeszcze miałam dość dziecinny i buntowniczy charakter nie chciałam za nic siedzieć w domu - byłam za wybuchowa i ciągle powodowałam kłótnie. Po dworze wtedy aż tak zwyczaju latać nie miałam. Wpadłam więc na pomysł (który potem wykańczał co prawda), że skoro lubię wszelkie zajęcia dodatkowe... to nabiorę tyle ile się da. Zapisałam się więc na rysunek, karate, treningi lekkoatletyczne, kółka przedmiotowe i dwa projekty. W gimnazjum jest obowiązek zrealizowania jednego w ciągu trzech lat nauki, większość osób podejmuje je w drugiej bądź trzeciej klasie, mnie mama (która jest nauczycielką i wiedziała, że jest to fajne) namówiła na udział w dwóch już pierwszego roku nauki. Jeden dotyczył bodajże planszówek, w które potem strasznie się wkręciłam, drugi - był związany z teatrem  i twórczością Szekspira. Na owym projekcie oglądaliśmy sztuki, jeździliśmy do teatru, mieliśmy przeróżne dyskusje i zajęcia, kręciliśmy film oraz na koniec braliśmy udział w konkursach.

Konkurs końcowy miał cztery kategorie: pracę literacką, historyczną, plastyczną i filmową. Brali w nim udział uczestnicy szkół zrzeszonych w projekcie - czyli całe Pomorze bodajże. Na koniec wyłoniono czterech uczniów, który wraz z opiekunami projektu z ich szkół i organizatorami polecą do Norwegii, gdzie główną atrakcją miały być wykłady na Uniwersytecie w Bergen dotyczące W.Szekspira. Tak się fajnie trafiło, że moja praca historyczna wygrała, a moja koleżanka ze szkoły wygrała za pracę plastyczną. Więc wkrótce wraz z grupą opiekunów i dwójką innych uczniów mieliśmy lecieć w podróż!

Najbardziej stresujący lot życia

Wiecie jak to jest z podróżami - zawsze trochę stresują. Lecąc z rodzicami zdawałam się tylko na nich i nic sama nie robiłam. Niby baaardzo się cieszyłam z podróży ale (co teraz w sumie wspominam z uśmiechem) nie odbyło się bez przygód.

Wylot z Polski był spokojny i bezproblemowy. Problemy zaczęły się kiedy nasz samolot wylądował w Oslo, stolicy Norwegii, spóźniony. Pobiegliśmy wszyscy odebrać bagaże by ponownie nadać je na kolejny lot. Niestety walizki kilku osób nie zdążyłyby już dojechać na taśmie i kazano nam udać się na kontrolę osobistą z głównym bagażem. Mieliśmy wnieść je na pokład jako podręczne.

Nie byliśmy jedynymi osobami w takiej sytuacji, dużo osób z różnych lotów musiało tak zrobić. No ale mój bagaż był spakowany jako główny, a w podręcznym niemożna przewozić płynów powyżej 100 ml. Część obsługi rozumiała sytuację i po prostu przymknęła oko, ja trafiłam na no cóż... niefajną babkę. Gdybym wtedy znała angielski na obecnym poziomie - nie byłoby problemu. No ale nie znałam. Pani postanowiła z uśmiechem wypakować wszystkie napoje i nowiutko na lot zakupione dość drogie kosmetyki i radośnie wrzucać je kolejno do śmietnika powtarzając: "It's too big, it's too big." Ja oczywiście jako jeszcze dziecko dość się tym przejęłam i z tej niemocy nawet odezwania się - popłakałam. Potem próbując moich umiejętności angielskiego wcisnęłam jej kita ze nowe kremy do twarzy są specjalne do oczu czy coś i nie może ich wywalić, no to nie wywaliła. No ale serio, inni kontrolujący nie wyrzucali nowych, firmowo jeszcze zamkniętych produktów. Ja zawsze trafiam na zołzy xD Potem udaliśmy się w końcu na drugi lot do Bergen. Nie pamiętam jeszcze, która to była droga, powrotna czy do Bergen, kiedy moja opiekunka i ja z koleżanką zgubiłyśmy się na lotnisku. Po prostu przeszłyśmy przez sklep w strefie cła, a zaraz miał być lot. Okazało się, że nie ma powrotu i trzeba biec znów na kontrolę, a wcześniej obiec lotnisko. Po prostu niesamowite ile może się wydarzyć przy zwykłej odprawie!

Ze wszystkich moich lotów najbardziej wspominam ten. Widoki były nieziemskie. Wyspy, fermy rybne, morze - coś cudownego!

Sam klimat i zieleń Norwegii raczej przypominało mi to co mamy w Polsce. Było po prostu zielono. Jednakże patrząc na to jak na północ się przemieściliśmy, nocy tu w tym czasie praktycznie nie było. Zawzięcie siedziałyśmy z koleżankami przy oknie wyczekując aż się ściemni. Była któraś w nocy, a zamiast ściemniać - zaczęło się robić jaśniej! 

Bergen samo w sobie, będące bodajże drugim największym miastem Norwegii, ogromne nie było. Za to było piękne, czyste, zadbane i ogólnie to najładniejsze miasto jakie widziałam dotychczas. Chciałabym jeszcze kiedyś je odwiedzić.

Może i nasz hotel z zewnątrz wrażenia nie robił ale w środku był wielki, urządzony w starym stylu. Miał piękne kreowane na stare meble i specyficzną starą windę, którą trochę strach było jeździć. Co nie zniechęciło nas aby w nocy wymknąć się z pokoju i wjechać robić w nocy zdjęcia z dziesiątego piętra. No i przy powrocie oczywiście wpaść na opiekunkę, no bo mistrzowie cichej ucieczki czy coś heh :D

Zabójczy widok z hotelu ^^

Wykłady na Uniwersytecie były po angielsku ale mieliśmy naszą Panią tłumacz, która tłumaczyła wszystko (chyba, że coś było nie do końca stosowne to celowo pomijała :P Na tyle angielski rozumiałam aby to wyłapać :D ) nam przez słuchawki, które każdy z nas otrzymał. Jak ja wtedy zazdrościłam koleżance z dwujęzycznej szkoły, że nie musi z nich korzystać! 

Jednym z ciekawszych wykładów jak dla mnie był ten, który opowiadał o sztuce opartej na twórczości Williama np. mangach. Pomyślelibyście, że są takie mangi!? ^^

Uniwersytet znajdował się tak fajnie, że robiliśmy spacer pod miejską górę. Natomiast za miastem znajdował się punkt widokowy, na który wjeżdżaliśmy kolejką. Widoki były boskie!

 

Miasto było bardzo ciekawe, pełne zabytków i sklepów. Było od groma parków i pomników.

Jako, że był w nim port, wszędzie znaleźć mogliśmy owoce morza. Można było podejść do stoisk, których było naprawdę sporo.

Proszę Państwa - seria zdjęć się urwała!

Wtedy bardzo lubiłam robić zdjęcia, fotografowałam co tylko się dało. Szczególnie, że miałam swój pierwszy wymarzony dotykowy telefon, który zdjęcia robił ładne. Dopiero co wszedł ten model jak go dostałam, a ja rozwijałam (tsa telefonem) moje zdolności fotografki. Nie miałam go nawet roku, a jak to ja - zepsuć coś trzeba. Upadł mi w muzeum na podłogę. No ale upuściłam go JA. Nie wiem jakim cudem szkło było całe, a dotyk pękł w rogu ekranu skreślając w ten sposób całą sprawność telefonu. No i nie nacykałam zdjęć przy powrocie :c 

Muzeum o twardej podłodze ;D i ostatnia fota z telefonu [*]

I to by było chyba na tyle mojego wspomnienia z Norwegii. Mimo, że minęło sporo czasu wciąż dobrze wspominam ten wyjazd. Dodatkowo mam nadzieję, że jeśli usłyszycie o możliwości brania udziału w jakimś projekcie - skusicie się. Może i Wam uda się wyjechać w podróż, chociażby po Polsce, na jakąś fajną galę i zwiedzanie Warszawy :D Piszcie czy tego typu post Wam się spodobał i czy bardziej zgłębiać tematy podróży. 

Do napisania!